Ga naar de inhoud

Zaterdag 18 september 2021 was het Hart boven Hard-dag. Samirah Attilah stelde drie vragen aan Marijke Persoone van het kernteam over de campagne ‘er is wel geld’.

Hart boven Hard trapte dit weekend zijn nieuwe campagne af. ‘Het is ongehoord dat er nog altijd gulle subsidies vloeien naar vervuilende industrie en er tegelijk op het openbaar vervoer wordt bespaard’, zegt Marijke Persoone, lid van het kernteam van de burgerbeweging.

Jullie thema is ‘Er is wél geld’. Waarom?

Persoone: “We zijn het beu om te horen: ‘Er is geen geld voor loonsverhoging, sociale woningen, pensioenen, meer preventie in de zorg, beter openbaar vervoer, cultuur, een doortastend klimaatbeleid of bijvoorbeeld voor de opvang van asielzoekers.’ We willen niet enkel deze dooddoeners ontkrachten en het bewustzijn aanscherpen, maar ook mobiliseren voor sociale en ecologische alternatieven. Dat zijn zowel concrete lokale projecten als radicale veranderingen op het macroniveau.

et Europese Tax Observatory berekende onlangs dat de Europese banken jaarlijks ongeveer 14 procent van hun winsten in belastingparadijzen boeken. Ze bereiken er winstmarges van meer dan 50 procent. In 2019 vloeide in België in alle stilte 172 miljard euro naar belastingparadijzen. Dat is zowat een derde van het bruto binnenlands product. Het gaat niet over de betaalbaarheid van beleid maar over keuzes.”

Hoe ziet u een sociaal-ecologische transitie?

“Niets doen of een flauw klimaatbeleid voeren kost honderd keer meer dan radicaal ingrijpen nu het nog kan. We zijn gaan helpen na de overstromingen in de Vesder-vallei. Daar konden we met eigen ogen de kosten van een te laks klimaatbeleid zien. We delen ook het standpunt van wetenschappers die zeggen dat er snel een radicale sociaal-ecologische transitie moet komen. Het is ongehoord dat er nog altijd gulle subsidies vloeien naar de fossiele industrie en naar vervuilende industrie – denk maar aan 3M en Ineos – en dat er tegelijk op het openbaar vervoer wordt bespaard. Er moet een radicale shift komen van die geldstromen.”

Hart boven Hard werd in 2014 opgericht als tegengeluid voor rechtse regeringen. Federaal ziet de regering er nu toch anders uit?

“We blijven ons verzetten tegen de besparingspolitiek die steeds verder beknibbelt. We zijn ongerust over de kunstmatig georganiseerde schaarste. Er is een groot tekort aan sociale woningen, er is een veel te laag budget voor steun aan mensen met een beperking, er zijn ook te hoge integratiedrempels voor nieuwkomers en we zien cultuurwerkers zonder inkomen: dat zijn politieke keuzes die schaarste creëren.

“Bovendien gebruiken rechtse en nationalistische stemmen die schaarste als instrument voor discriminatie, angstzaaierij en racisme. Wie de impact van die schaarste aan den lijve ervaart en geen betaalbare woonst vindt, wordt aangeleerd om asielzoekers met de vinger te wijzen of mensen met een uitkering als profiteurs te zien. Socialemediamachines spuwen daarbovenop vijandbeelden: de witte, hardwerkende Vlaming tegen de andere, de mens op de vlucht, de mens met een leefloon.

“In realiteit ligt de breuklijn elders. Mensen in een kwetsbare situatie die een beroep doen op een sociale uitkering botsen op een bureaucratisch labyrint en op ingebouwd wantrouwen van het systeem. Dat is een contrast met de erg gulle subsidiepot voor grote bedrijven. Daar is het overheidsvertrouwen groot en zijn de controles schaars.”

Bekijk het artikel op De Morgen