Ga naar de inhoud

Stella Nyanchama Okemwa spreekt namens Hart boven Hard onze verbondenheid uit met de mensen zonder papieren, die snakken naar een leven, die naam waardig, maar nu één na één worden afgewezen.

We voelen ons verbonden
met mensen die ouderen verzorgen, kantoren poetsen, scholen bouwen 
in de schemerige hoeken van de arbeidsmarkt
onzichtbaar, stemloos, rechteloos

Aan een regering die investeert in oorlogsmateriaal, zeggen wij:
Niet in onze naam

Aan bedrijfsleiders die zich verrijken op de kap van slavenarbeid, zeggen wij:
Niet in onze naam

Aan een staatssecretaris die zich christendemocraat noemt, maar cynisme en woordbreuk pratikeert, zeggen wij:
Niet in onze naam

‘Ieder heeft het recht een menswaardig leven te leiden’.
Artikel 23 van de grondwet is geen vodje papier.

Alles wat tijdens de onderhandelingen om de hongerstaking te beëindigen als positief werd bestempeld – de taal spreken, hier familie hebben, gewerkt hebben, een belofte van tewerkstelling – telt blijkbaar niet als integratie, wanneer de aanvragen worden beoordeeld. In de afwijzing staat cynisch te lezen: “Dat zijn louter zaken die u het leven hier gemakkelijk maken.” Echt waar! Dat is de boodschap van onze regering aan mensen die hier al vele jaren werken aan 3 à 5 euro per uur, dat ze zich het leven hier gemakkelijk maken.

Wie maakt zich het leven gemakkelijk? Wie verrijkt zich schaamteloos? Wie sluit de ogen voor voortdurend onrecht? Dat zijn niet de mensen zonder papieren. Er is genoeg voor iedereen, niet voor de hebzucht van enkelen.

Dit gaat niet enkel over het lot van de mensen zonder wettig verblijf. De menselijkheid van onze samenleving staat hier op het spel. Wie zich laat leiden door menselijkheid vindt altijd een oplossing.