Het doet ons iets, als we Ousmane Dia – de vader van Sanda – zien staan met twee bemodderde schoenen van zijn zoon. Zijn laatste herinnering.
Het doet ons iets, als we de broer en schoonzus van Sanda in De Afspraak zien. Hoe ze zich in puurheid en kwetsbaarheid opstellen, de hand blijven uitreiken naar diegenen die bijdroegen aan de dood van hun (schoon)broer; smekend naar het échte verhaal.
Het doet ons iets, als de vragen onbeantwoord blijven over wie nu net wat gedaan heeft, over het waarom van het doorgaan van de vreselijke doop, over de keuze voor het strafbladloze vonnis voor de Reuzegommers.
Is dit nog eerlijk? Wordt er een hand boven het hoofd gehouden? Wat is hier nu net gaande?
En vooral, is dit dan een weg naar verwerking?
We spreken graag onze steun uit voor de familie, vrienden en kennissen van Sanda.
Met Het Groot Verzet keren we ons tegen alle vormen van elitarisme en klassenjustitie.
Dit kan niet, echt niet.